بعد از يك مهماني بزرگ يا يك دورهمي حتي كوچك و خودماني براي جمع و جور كردن خانه در اولين قدم بايد بدانيم چگونه زبالههايي كه توليد كردهايم را تفكيك كنيم. اصلن شايد براي خيلي از ما اهميتي نداشته باشد كه تفكيك زباله تا چه حد ميتواند كمك بزرگي به محيط زيست بكند. شايد ندانيم در دنيا با تفكيك زباله چه سرمايهاي توليد ميشود و چقدر به اقتصاد كمك ميشود. اينكه ما زبالهها را در همان مبدا تفكيك و بستهبندي كنيم به ميزان اطلاع ما از اين كار بستگي دارد. اصولا زبالهها به سه دسته تر يا خيس، خشك و خطرناك تقسيم ميشوند. زبالههاي تر و خيس شامل پسماند غذا، ميوهها و سبزيجات و گوشت و مرغ و ماهي ميشوند. زبالههاي خشك شامل فلزات، شيشه، وسايل چوبي، منسوجات و وسايل چرمي، كاغذ و مقوا، پسماندهاي پلاستيكي و لوازم الكترونيكي ميشود و زبالههاي خطرناك به زبالههايي ميگويند كه امكان انتقال باكتري و ميكروب را دارند، قابل اشتعال هستند و يا گازهاي خطرناكي از خودشان توليد ميكنند. بايد بدانيم كه ما با تفكيك زبالههاي خانگي گام مهمي براي حفاظت از محيط زيست برداشتهايم و امكان بازيافت و استفادهٔ دوباره از اين پسماندها را فراهم كردهايم.
غفلت از طلاي كثيف
درست است كه سالهاي زيادي را براي استفاده بهينه از پسماند از دست دادهايم؛ اما خوب جلوي ضرر را از هرجايي بگيريم منفعت است. اگر زباله كمتري توليد كنيم بالطبع انرژي كمتري هم براي تفكيك زباله و بازيافت آن مصرف ميكنيم. بر اساس برآوردهاي صورت گرفته هر شهرنشين به طور ميانگين ۷۵۰ گرم و هر فرد روستايي ۳۵۰ گرم در روز زباله توليد ميكند كه اين ميزان زباله منجر به ايجاد آلودگيهاي بسياري در محيط زيست اطراف ما ميشود. اما امروزه برخي كشورها توانستهاند درصد قابلتوجهي از زبالههاي خود مانند پلاستيك، فلز، كاغذ و زبالههاي الكترونيكي مانند تلفن همراه را مجدد مورد استفاده قرار دهند و از اين زبالهها ثروت توليد كنند. درآمدزايي اين كشورها از زبالهها بسيار زياد است تا جايي كه كشوري مانند چين به بزرگترين واردكننده زباله در جهان تبديل شده است. كشور نروژ نيز از سال ۲۰۱۱ از حدود۶۰ درصد ضايعات جمعآوري شده خود انرژي برق توليد كرده است و ۴۰ درصد آن را نيز بازيافت ميكند. به جرات ميتوان گفت صنعت بازيافت زباله، جزو پولسازترين صنايع در جهان به شمار ميآيد. با اين حال جاي تاسف است كه تنها ۸ درصد از پسماند توليدشده در شهر تهران تفكيك يا بازيافت ميشود و با اين حساب مشخص است تا چه ميزان از ارزش مادي طلاي كثيف غافليم و به همان اندازه هم نسبت به محيط زيستمان بيتوجهيم!
بيشتر بخوانيد:
چگونه فضاي شهري را براي مادران داراي نوزاد شيرخوار مناسب كنيم؟
با پسماندهاي تفكيك شده چه كنيم؟
خوب است بدانيم كه شهروندان تهراني روزانه ۷۰۰۰ تن پسماند توليد ميكنند. از اين مقدار ۷۰ درصد مربوط به زبالههاي تر و ۳۰ درصد مربوط به زبالههاي خشك هستند و از اين مقدار، ۳۰۰۰ تن زباله دفن ميشوند. اما كار با دفن زباله تمام نميشود؛ چون شيرابههاي حاصل از اين زبالهها راه خود را به محيط زيست پيدا ميكنند و وارد چرخه غذايي ما ميشوند. بنابراين با تفكيك زباله در واقع كمك شاياني به سلامت خود و آيندگان و فرزندانمان كردهايم. حالا اگر كنجكاويد كه بدانيد اين همه زباله قبل از دفن به كجا ميروند، پاسخ اين است: همگي اين زبالهها اعم از خشك و تر به منطقه آرادكوه و صالحآباد منتقل ميشوند و در آن جا به صورت دستي تفكيك ميشوند. بخشي از اين زبالهها به قسمت تخمير و كمپوست منتقل ميشوند و بقيهٔ زبالهها دفن ميشوند. حالا ما به عنوان شهروند بعد از تفكيك زبالهها بايد چه كنيم؟ سه راه براي انتقال پسماند خشك و زبالههاي تفكيكشده وجود دارد. راه اول مراجعه به غرفههاي بازيافت است. راه بعدي تحويل زبالهها به وانتهاي ملوديدار است و راه سوم نصب اپليكيشنهاي جمعآوري پسماند. مراجعه به غرفههاي بازيافت كه در محلهتان وجود دارد و يا تماس هفتگي با شماره تماس ۱۳۷ براي انتقال زبالههاي خشك و قراردادن زبالههاي خشك در سطلهاي آبيرنگ ۱۱۰۰ ليتري شهرداري از همان راههاي اوليه براي تفكيك زباله است. اما شايد بپرسيد با نصب اپليكيشن چطور ميشود پسماند را تحويل داد؟ واقعيت اين است كه چون ممكن است تفكيك زباله و انتقال بخش خشك و ديجيتال (قابلبازيافت) آن به مراكز و غرفههاي بازيافت سطح شهر تهران گاهي اوقات كار سخت و زمانگيري باشد، بنابراين امروزه سامانهاي طراحي شده كه بدون تردد در سطح شهر هم بتوان زبالهها را مديريت كرد. بنابراين شما ميتوانيد از طريق نصب اپليكيشن و با ثبت درخواست جمعآوري پسماند خشك و ديجيتال (قابلبازيافت)، ضمن بازگشت سرمايۀ ازدسترفتۀ خود، به محيط زيست كشور نيز كمك كنيد.
براي آشنايي با راه هاي تفكيك زباله اينجا كليك كنيد